Góry Stołowe. Szczelniec Wielki (fot. Marek i Ewa Wojciechowscy)

Park Narodowy Gór Stołowych. Widok na Szczeliniec Wielki od strony Karłowa (fot. Piotr Wojtaszek)

Powierzchnia całkowita parku wynosi nieco ponad 63 km², na których wytyczono niemal 200 km tras przystosowanych do ruchu turystycznego. Nazwa pasma górskiego w tym konkretnym przypadku niezwykle dokładnie odzwierciedla ukształtowanie terenu – charakterystyczne dla krajobrazu Gór Stołowych będą jednak nie tylko spłaszczone wierzchołki wzniesień wraz ze stromymi stokami i urwiskami ściennymi, ale również rozliczne formy skalne, które powstały w wyniku długotrwałej erozji i niszczenia piaskowców i innych skał osadowych. Góry Stołowe zawdzięczają swoją atrakcyjność unikatowej płytowej budowie rzeźby, będącej pozostałością po rozległym zbiorniku wodnym, morzu kredowym, które zajmowało przed milionami lat tereny niemal całej współczesnej Polski. Każdego roku Park Narodowy Gór Stołowych odwiedzany jest przez ponad 350 tyś. turystów, których przyciągają malownicze widoki na Szczelińcu Wielkim, możliwość uprawiania wspinaczki górskiej, czy też – a właściwie przede wszystkim – niespotykane nigdzie indziej na taką skalę formacje (Skalne Grzyby, Radkowskie Skały i in.) i skalne labirynty, swoją rozległością i kształtem przypominające ogromne, drążone w górskich zboczach miasta. W polskiej części Gór Stołowych do tych ostatnich zaliczają się przepiękne i tajemnicze Błędne Skały, w czeskiej natomiast–równie spektakularne Adršpašskoteplické skály.