WARUNKI KLIMATYCZNE

Długopole posiada łagodny klimat śródgórski o dobrych warunkach insolacyjnych. Wiele słonecznych dni, zmienność ciśnienia cząstkowego tlenu wpływa korzystnie na czynności układu krążenia, układu oddechowego oraz czynność krwiotwórczą. Czystość powietrza górskiego, zmniejszona zawartość alergenów, korzystnie oddziałuje w chorobach układu oddechowego.Duża intensywność promieniowania słonecznego przyczynia się do mobilizacji naturalnych sił obronnych organizmu.

Warunki krajobrazowe oraz górzyste ukształtowanie terenu zachęcają do spacerów na świeżym powietrzu oraz do rozszerzania aktywności fizycznej kuracjuszy. Trasy spacerowe oceniane są pod względem wydatku energetycznego przez zespół lekarski i zalecane w zależności od stanu klinicznego pacjentów. Różnorodne bodźce krajobrazowe wywołują odprężenie, poprawiają sprawność psychiczną i funkcje intelektualne.

RYS HISTORYCZNY

Uzdrowisko czynne od początku XIX w. Na źródła mineralne (szczawy alkaliczne) natrafiono przypadkowo w 1563 podczas poszukiwań górniczych. Długopole-Zdrój do roku 1945 stanowiło część Długopola Dolnego, jednak jego początki nie są dokładnie znane. Wiadomo, że ok. roku 1568 działała tu kopalnia „Gab Gottes”, z której wydobywano ałun do czasu wojny 30-letniej, po której kopalnia przestała działać. W wyrobisku kopalni zaczęła zbierać się woda o kwaskowatym smaku, którą miejscowa ludność wykorzystywała do picia, a także kąpieli. Jednak dopiero w 1762 r. miejscowy młynarz ustawił drewniane koryto dla ujęcia wody, a w pobliskim domu kadź do kąpieli.

Nie było to jeszcze jednak uzdrowisko, chociaż wykorzystywano już wodę do picia, a przede wszystkim do sporządzania musującego napoju z winem i cukrem. Za początek uzdrowiska można uznać dopiero ujęcie wody ze źródła „Emilia” w 1798 r. i przeprowadzenie pierwszej analizy chemicznej składu wód, czego dokonał w początkach XIX wieku znany śląski geolog dr Ohm. W 1802 r. sprowadzono i zamontowano pierwsze wanny żeliwne. Miejscowością zainteresowała się wówczas rada miejska Bystrzycy Kłodzkiej, której własnością był młyn i teren uzdrowiska. Pierwsze poważne inwestycje zrealizowano jednak dopiero w roku 1817, kiedy to powstał drewniany dom dla kuracjuszy z 16 pokojami z łazienkami oraz jadalnią.

W 1819 r. nad źródłem „Emilia” wzniesiono drewnianą altanę-pijalnię, a w 1834 r. murowany dom zdrojowy i na tym zakończono inwestycje. W 1839 r. uzdrowisko zostało sprzedane. Nowy właściciel dr Julius Hancke z Wrocławia rozwinął uzdrowisko do tego stopnia, że zaczęło ono konkurować ze starszymi kurortami Ziemi Kłodzkiej i stało się bardzo popularne w Niemczech. Założono park z oryginalnym drzewostanem, a w roku 1840 wzniesiono nową pijalnię w stylu neogotyckim.

Szczególny rozwój Długopola-Zdroju nastąpił w drugiej połowie XIX w., w 1846 r. zbudowano nową kolumnadę spacerową, a w latach 1850-51 nowe łazienki. W tym okresie powstało kilka pensjonatów. W 1876 r. odkryto przy promenadzie źródło „Elizy” (obecnie „Kazimierz”), a w roku 1909 odwiercono kolejne źródło „Renata”, które okazało się najwydajniejsze. W okresie międzywojennym w Długopolu  istniały 3 hotele i ok. 10 pensjonatów. W czasie II wojny światowej uzdrowisko zamieniono na szpital wojskowy.

Po 1945 roku nastąpiły zasadnicze zmiany w dziejach Długopola-Zdroju. Przede wszystkim stało się ono miejscowością samodzielną, a w 1946 r. uzdrowisko zaczęło ponownie funkcjonować, chociaż zaraz po zakończeniu wojny urządzenia zdrojowe i wyposażenie pensjonatów rozkradziono lub zdewastowano. Hotele zamieniono na sanatoria, a większe pensjonaty przejęło FWP na domy wczasowe oraz zakłady pracy na swoje placówki. Profil leczenia (choroby układu krążenia, choroby kobiece i reumatyzm) i zakres zabiegów zmieniono na rehabilitację po wirusowym zapaleniu wątroby. W 1966 r. połączono w jeden zespół administracyjno-organizacyjny uzdrowiska w Lądku-Zdroju i Długopolu-Zdroju, ale nie przyniosło to spodziewanych efektów, szczególnie dla małego Długopola, ze względu na małą wydajność miejscowych źródeł mineralnych. Obecnie w Długopolu-Zdroju znajdują się cztery szpitale uzdrowiskowe : ”Ondraszek”, „Mieszko”, „Dąbrówka”, które dysponują ok. 400 miejscami noclegowymi z pełnym węzłem sanitarnym oraz z 2 stołówkami, a także pensjonaty, domy wypoczynkowe i gospodarstwa agroturystyczne, które posiadają łącznie ok. 270 miejsc noclegowych.

ATRAKCJE TURYSTYCZNE – REKREACJA I WYPOCZYNEK

– Park Zdrojwy, aleje spacerowe, ścieżka zdrowia, boisko do gry w piłkę i tenisa ziemnego
– Filia Biblioteki Publicznej Miasta i Gminy w Bystrzycy Kł. – ul. Zdrojowa 17,
– Plac rekreacyjny – za rzeką
– Jazda konna – Gospodarstwo Agroturystyczne „Pod Lipami” – Dagmara Jania, Długopole Dolne 33, tel. 74 813-91-40
– Ośrodek Wypoczynkowy „Orlica”, Rudawa 5, tel. 74 813-90-30
– Stawy rybne – Gospodarstwo Agroturystyczne – Długopole Dolne 38 a, tel. 74 813-90-26

PROFILE LECZNICZE W DŁUGOPOLU-ZDRÓJ:

UZDROWISKO ZAJMUJE SIĘ LECZENIEM:
– kobiet po mastektomii
– schorzeń wątroby
– przewlekłej choroby niedokrwiennej mięśnia sercowego (choroby wieńcowej)
– miażdżycy tętnic, stanów po zakrzepowym zapaleniu żył
– nadciśnienia tętniczego w I i II okresie
– chorób dróg żółciowych
– przewlekłych schorzeń trzustki
– nieżytów niedokwaśnych żołądka
– niedokrwistości z niedoboru żelaza
– nerwic i stanów wyczerpania nerwowego
– zmian naczyniowych w przebiegu cukrzycy
– stanów po cholecystoktomii
– dzieci z chorobami przewodu pokarmowego, cukrzycą i wadami postawy.

NATURALNE TWORZYWA LECZNICZE W DŁUGOPOLU-ZDRÓJ:

Długopole Zdrój słynie z naturalnych wód mineralnych. Znajdują się tu 3 źródła mineralne RENATA, KAZIMIERZ i EMILIA. Są to szczawy wodorowęglanowo-sodowo-magnezowe ze znaczną zawartością wolnego CO2 (do ok. 2500 mg/l). Ich wydajność wynosi 30-40 l/min., przy mineralizacji 0,9-15 g/l. Wody posiadają temp.9,3 -10ºC. Wyróżniają się one przyjemnym smakiem, orzeźwiają i pobudzają trawienie. Wody mineralne wykorzystywane są do kuracji pitnej i kąpieli mineralnych. Uzdrowisko oferuje bogatą gamę zabiegów z zakresu balneologii i fizjoterapii w Zakładzie Przyrodoleczniczym KAROL (25 rodzajów zabiegów), a także rzadko stosowane w Europie suche kąpiele kwasowęglowe.

WYKONYWANE ZABIEGI:

– Kąpiele suche CO2
– Kąpiele kwasowęglowe naturalne
– Parafina
– Natryski-bicze
– Masaż wirowy kończyn dolnych lub górnych
– Diadynamik
– Polano-szafa
– Aquavibron
– Inhalacje
– Sollux
– Diatermia krótkofalowa
– Lampa IR
– Kąpiele perełkowe
– Masaż suchy
– Stymat S-300
– Natrysk płaszczowy
– Kąpiele borowinowe
– Okłady borowinowe
– Hydromasaż
– Magnetronic
– Krioterapia
– Ultradźwięki
– Laseroterapia
– Gimnastyka indywidualna i grupowa

TERAPIA W UZDROWISKU DŁUGOPOLE-ZDRÓJ:

Uzdrowisko Długopole-Zdrój jest wielofunkcyjne przystosowane do leczenia chorych po wirusowym zapaleniu wątroby i ma w tym względzie wieloletnie doświadczenia.

Prawidłowe postępowanie rehabilitacyjne w Uzdrowisku umożliwia w 80% przypadków pełny powrót do zdrowia w ciągu 2-3 miesięcy po zakończeniu procesu ostrego oraz znacznie poprawia komfort funkcjonowania u przewlekle chorych. Wielu gwarków wydobywających w Długopolu ałun swoje wysiłki przepłaciło życiem, ale mimo to zazdrosny duch nie ustrzegł swoich skarbów, kiedy to pewnego dnia AD 1563 z ciemnych sztolni kopalni ałunu wytrysnęła żelazista woda, której uzdrawiająca moc doprowadziła z czasem do powstania leczniczego zdroju. Pili ją w postaci musującego napoju z winem i cukrem mieszkańcy całej okolicy, a źródło ujęte zostało w kamienne koryto. Młynarz Wolf w 1762 r. postawił przy studni ławki dla odpoczynku, zaś w pobliskiej chacie zażywano już w tym czasie kąpieli w wielkiej, drewnianej kadzi. Ale dopiero w 1839 r. dr Julius Hanke z Wrocławia rozwinął uzdrowisko do tego stopnia, że zaczęło konkurować ze starszymi, renomowanymi kurortami Ziemi Kłodzkiej.

Do zabiegów leczniczych wykorzystywano też radoczynną borowinę, co przydało Długopolu miano Marienbadu / Mariańskich Łaźni /. Od 1956 roku funkcjonuje jako jedyny w Polsce Ośrodek Rehabilitacyjny dla chorych po wirusowych zapaleniach wątroby i objęte jest protektoratem Kliniki Chorób Zakaźnych Akademii Medycznej we Wrocławiu i jej kierownika prof.dr.hab.med. Andrzeja Gładysza. Uzdrowisko może przyjąć 290 kuracjuszy w czterech sanatoriach. „Ondraszek” i „Mieszko” są obiektami o wysokim standardzie, przystosowanymi do przyjmowania osób niepełnosprawnych. Główną funkcją uzdrowiska jest prowadzenie wczesnej rehabilitacji poszpitalnej osób dorosłych i dzieci, którzy przechorowali ostre wirusowe zapalenie wątroby typu A,B,C,D. Ponadto w Długopolu wieloletnia terapią obejmowani są chorzy na przewlekłe zapalenia wątroby i marskości wątroby, będące późnymi skutkami zakażeń wirusami hepatropowymi. W Uzdrowisku stosuje się terapie przeciwwirusowe (Interferonem, Rybawirynę Lamiwudynę) wdrożone u wielu pacjentów przez ośrodki kliniczne w kraju. Leczy się tu także zaburzenia funkcji pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych (w tym zespoły po wycięciu pęcherzyka). Ponadto w uzdrowisku można leczyć choroby trzustki, nieżyty żołądka, czynnościowe zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego, niedokrwistości, cukrzycę I i II stopnia, choroby układu krążenia, zaburzenia przemiany materii (otyłość)oraz stany wyczerpania fizycznego i nerwowego.

Profile lecznicze uwzględniają zespół czynników pochodzenia przyrodniczego związanych z miejscowością Długopole-Zdrój. Uzdrowisko posiada przynależny mu tytuł jednego z 38 funkcjonujących w Polsce Uzdrowisk statutowych. Uzdrowiska statutowe to miejscowości, które posiadają odpowiednie warunki przyrodnicze, naturalne tworzywa lecznicze, odpowiednie przygotowanie organizacyjne oraz zatwierdzone przez Ministra Zdrowia kierunki lecznicze. Leczenie uzdrowiskowe ma charakter bodźcowy polegający na stosowaniu wód mineralnych, peloidów i innych procedur oraz bodźców klimatycznych. Ogólne bodźcowanie doprowadza do zdynamizowania procesów biologicznych, wzmacniając siły życiowe i podnosząc odporność całego organizmu. Całość procesu terapeutycznego odbywa się pod ścisłym i fachowym nadzorem lekarskim przy współudziale psychologa, magistra rehabilitacji i zespołu pielęgniarskiego. Podstawę terapii uzdrowiskowej stanowią zabiegi balneologiczne i fizjoterapeutyczne.

W Zakładzie Przyrodoleczniczym „Karol” wykonywanych jest ok. 600 zabiegów dziennie w 26 rodzajach, m in. bicze szkockie, inhalacje, zawijania borowinowe, zabiegi z zakresu fizykoterapii, a także unikalne w Europie naturalne suche kąpiele kwasowęglowe CO2. W patologii wątroby wykorzystywane są naturalne surowce uzdrowiskowe oraz najnowocześniejsza aparatura fizykoterapeutyczna. Okłady borowinowe – przy użyciu plastrów z wysoko rozdrobnioną borowiną na okolicę wątroby, które przez miejscowe przegrzanie tkanek powodują zwiększenie metabolizmu tkankowego a ich składniki chemiczne hamują aktywność prostaglandyn, ułatwiając regenerację wątroby.

Kąpiele kwasowęglowe – wykonywane przy użyciu naturalnej wody leczniczej szczawy wodorowęglanowo-wapniowo-magnezowo-sodowej, żelazistej zawierającej dwutlenek węgla, wywierają silne działanie lecznicze: rozszerzają naczynia włosowate, poprawiają perfuzję wątroby, odbarczają krążenie wrotne, powodują spadek cholesterolu i glukozy. Diatermia krótkofalowa – na okolicę wątroby, pozwala na głębokie przegrzanie tkanek wątroby, poprzez wytwarzanie ciepła endogennego i likwidację procesu zapalnego. Magnetoterapia – na okolicę wątroby przy użyciu pulsującego pola magnetycznego działające: przeciwbólowo, przeciwzapalnie, poprawiające oddychanie tkanek i przepływ krwi chorego narządu. Pobudza produkcję endogennego Interferonu alfa. Kolejnym podstawowym czynnikiem terapeutycznym jest zróżnicowany, w ciągu lat doskonalony, system żywieniowy. Dysponujemy pięcioma rodzajami diet podstawowych oraz dietami specjalistycznymi np. zaburzenie wchłaniania – /celiakia- dieta bezglutenowa/. Podstawowe rodzaje diet to: wątrobowa, woreczkowa, cukrzycowa, wrzodowa oraz diety redukcyjne 1500- 1000 kcal. Żywienie dietetyczne opiera się na urozmaiconym doborze składników pokarmowych z eliminacją ciężkostrawnych oraz z uwzględnieniem właściwej technologii przyrządzania potraw. Podaje się pięć posiłków dziennie, świeżo przyrządzonych, nieobfitych, ciepłych. Wdrażanie nawyków żywieniowych, które odbywa się pod kierunkiem wykwalifikowanego dietetyka sprzyja edukacji pacjentów odnośnie zasad racjonalnego żywienia oraz indywidualnego doboru składu diety w zależności od tolerancji organizmu.

Zapewniamy chorym spokój fizyczny i psychiczny, któremu sprzyja sanatoryjny tryb życia uwzględniający 9-cio godzinny wypoczynek nocny, 1-no godzinny odpoczynek poobiedni oraz regularność posiłków. Leżenie zapewnia lepsze ukrwienie wątroby, a tym samym ułatwia przemiany biochemiczne i czynnościowe w uszkodzonej wątrobie. Zapewniając optymalne warunki dążymy do usprawnienia ruchowego, zwiększenia aktywności fizycznej i pobudzenia mechanizmów adaptacyjno-odpornościowych leczonych. Aktywność fizyczna dawkowana jest w zależności od stanu klinicznego pacjenta. U pacjentów z chorobami wątroby stosujemy gimnastykę ogólnousprawniającą ukierunkowaną na zwiększenie napięcia mięśni tłoczni brzusznej. Szczególną wagę przywiązujemy do ćwiczeń korygujących wady postawy prowadzonych przez magistrów rehabilitacji oraz zajęć zwiększających aktywność fizyczną otyłych. Oświata zdrowotna – dotyczy edukacji pacjentów odnośnie właściwego trybu życia i nawyków żywieniowych. Pacjenci poznają przyczyny dolegliwości subiektywnych i nabywają umiejętności samodzielnego radzenia sobie z nimi. Duże znaczenie przywiązuje się do edukacji epidemiologicznej, umożliwiającej poznanie źródeł zakażenia oraz dróg szerzenia zakażenia, co umożliwia właściwe funkcjonowanie chorego w społeczeństwie. Stosowana w Uzdrowisku psychoterapia grupowa i indywidualna jest konieczna do nabycia umiejętności radzenia sobie ze stresem wywołanym chorobą zakaźną i jej nosicielstwem. Stany depresyjne w przebiegu przewlekłych chorób wątroby oraz podczas leczenia Interferonem wymagają stałego nadzoru psychologa i różnych form psychoterapii. Obserwowanym efektem terapii jest ustępowanie dolegliwości niestrawnościowych /mdłości, puste odbijania, tzw. dyskomfort w okolicy jamy brzusznej/, dolegliwości bólowych wątroby, poprawa łaknienia oraz ustępowanie zaburzeń smaku. Dochodzi do stopniowego odżółcania powłok skóry, śluzówek i białkówek oraz złagodzenia świądu skóry. Normalizacji funkcji wątroby towarzyszy zmniejszanie jej wielkości, ustępowanie obrzęków kończyn dolnych oraz wodobrzusza. Następuje normalizacja badań biochemicznych, spadek aktywności, enzymów wskaźnikowych /ALAT, ASPAT/, enzymów wydalniczych „obturacyjnych” /fosfatza zasadowa, GGTP/, wskaźników zaburzeń syntezy /czasu protrombinowego, stężenia frakcji białek/, obniżenie bilirubiny oraz prób czynnościowych. Obserwujemy dobre efekty leczenia u pacjentów kontynuujących rozpoczętą w klinikach zakaźnych terapię Inteferonem oraz u chorych przygotowywanych do przeszczepu wątroby i po jej transplantacji.

Regulamin uzdrowiska sprzyja utrzymaniu stanu abstynencji, co jest niezwykle ważne u pacjentów w przypadku chorych z alkoholowym uszkodzeniem wątroby. W Uzdrowisku Długopole-Zdrój leczeni są pacjenci dorośli oraz dzieci w wieku od 5-18 lat w ramach turnusów refundowanych przez Kasy Chorych /po uzyskaniu skierowania na leczenie uzdrowiskowe/. Pacjenci którzy nie otrzymają skierowania z Kasy Chorych mają możliwość wykupienia pełnopłatnego turnusu sanatoryjnego. Termin przyjazdu i czas trwania kuracji uzgadniany jest indywidualnie poprzez kontakt z Działem Obsługi Kuracjusza /Tel. 074/8139051/. Nasze Uzdrowisko posiada wpis do Ogólnopolskiego Rejestru Ośrodków uprawniający do organizowania turnusów rehabilitacyjnych dofinansowywanych przez Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie działające przy Urzędach Powiatowych.

ZAKŁADY W DŁUGOPOLU-ZDRÓJ:

Sanatorium „ONDRASZEK”
ul. Zdrojowa 10a, tel. 74813-90-91;

Szpital Uzdrowiskowy „MIESZKO”
ul. Zdrojowa 8, tel. 74 813-90-66, 74 813-90-32;

Szpital Uzdrowiskowy „FORTUNA”
ul. Wolna 3, tel. 74 813-90-11;

Szpital Uzdrowiskowy „DĄBRÓWKA”
ul. Wolna 1, tel. 74 813-90-84, 74 813-90-75;

Centrum Obsługi Kuracjusza Długopole Zdrój
ul. Wolna 2, 57-520 Długopole Zdrój, 74 813 90 51

Uzdrowisko Lądek – Długopole S.A.

http://www.dlugopolezdroj.com

Fot. Wikipedia, użytkownik: Tomasz Leśniowski CC BY-SA 4.0

Powiązane artykuły: