Od północnego-wschodu przez dolinę Bystrzycy Dusznickiej, oraz Dzikiej Orlicy łączą się z równoległymi do nich Górami Bystrzyckimi. Od północnego-zachodu graniczą przez przełęcz Polskie Wrota (660 m n.p.m.) i dolinę Bystrej (w okolicach Kudowy-Zdrój) z Wzgórzami Lewińskimi i Górami Stołowymi, a na południu kończą się na czeskiej wsi Herzmanice. Na zachodzie, po czeskiej stronie, przechodzą w Pogórze Orlickie.

Zwarty w budowie 50 km pas Gór Orlickich stanowi razem z Górami Bystrzyckimi kompleks górski, lecz jest jednak znacznie od nich wyższy, ze średnia wysokością głównego (Deszteńskiego) grzbietu ponad 1000 m n.p.m. Wyróżniają się ponadto dwa inne i dużo niższe grzbiety – Mladkowski (z górą Adam 765 m n.p.m.) oraz Bukovohorsky (najwyższe szczyty to Suchy vrch 995 m n.p.m. i Bukowa hora 958 m n.p.m.).

Obszar szczególnie rozległy i atrakcyjny przyrodniczo-klimatycznie, narciarsko i turystycznie. Po szczytach prowadzą szlaki turystyczne, a lasy na zboczach i w dolinach przecina gęsta sieć dróg leśnych. Z racji klimatu i przestrzeni, którą zajmują, góry te mogą zdawać się być większe niż to, co pokazuje mapa.

Porośnięte są w wyższych partiach lasem świerkowym, z gdzieniegdzie zachowaną pierwotna buczyną. Lasy sięgają samych szczytów, w związku z czym nie wszędzie występują dobre punkty widokowe. W dolinach znajdują się liczne bagienka i torfowiska. Geologicznie Góry Orlickie zbudowane są ze skał krystalicznych – gnejsów i łupków łyszczykowatych. Charakteryzują się zróżnicowaną stromizną zboczy, oraz kopulastymi szczytami.

Po czeskiej stronie całość Gór Orlickich chroniona jest specjalną strefę ochrony krajobrazu, tam też znajduje się najwyższy szczyt – Wielka Desztna (Velka Destna 1115 m n.p.m.). Po polskiej najwyższym wzniesieniem jest Orlica (1084 m n.p.m.). Ciekawe miejscowości po polskiej stronie: Duszniki-Zdrój, Kudowa-Zdrój, Zieleniec, a po czeskiej: Rokytnice, Bartoszowice, Rziczki, Destne, Olesznice. Ponadto dalej na pogórzu leży Zamberk, Vamberk i Rychnov.

Mało które góry oferują tyle atrakcji turystycznych i sportowych co Góry Orlickie. Obok dużych ośrodków narciarskich – Zieleńca w Polsce, oraz Rziczek i Desztne w Czechach, istnieje jeszcze spora liczba pojedynczych wyciągów. Ponadto ze względu na specyficzne ukształtowanie powierzchni w postaci spłaszczonych grzbietów, oraz wysokości nad poziomem morza i dużego poziomu opadów, Góry Orlickie stanowią, obok Gór Izerskich, najlepszy teren do uprawiania narciarstwa biegowego. Normalnym tutaj jest to, że sezon trwa aż do końca kwietnia.

Dla rowerzystów raj stanowią ciągnące się kilometrami różne trasy po gęstej sieci dróg leśnych. Poziom ich trudności zadowoli zarówno tych, którzy myślą tylko o rekreacyjnej przejażdżce, jak i tych którzy szukają mocnych wrażeń. Dla pieszych turystów wyznaczone są szlaki prowadzące głównymi grzbietami gór. Klimat Gór Orlickich jest bardzo zróżnicowany ze względu na wysokość oraz występowanie ciepłych wiatrów południowo-zachodnie. Pogórze jest ciepłe, a główny grzbiet mroźny i wyjątkowo śnieżny, ze średnią opadów sięgającą 1500 mm.

Fot. Wikipedia, użytkownik: Petr Filippov CC BY-SA 3.0