Kolorowe Jeziorka

Kolorowe Jeziorka to cztery różnokolorowe stawy znajdujące się w Rudawach Janowickich. Od XVIII w. wydobywane były tu różne minerały i skały. Po wyczerpaniu złóż wyrobiska zostały zalane wodą. W zależności od rodzaju skał jeziorko przybiera dany kolor.

Błękitne Jeziorko

Błękitne Jeziorko to kolejne z wyrobisk kopalni pirytów, zlokalizowane poniżej Mnichów na zboczu Wielkiej Kopy. Zalega ono w płytkiej dolince potoku na wysokości około 635 m n. p. m. Leży powyżej Purpurowego Jeziorka, a poniżej Zielonego Stawku. Wokół Błękitnego Jeziorka rośnie las świerkowy. Jeziorko jest niewielkie, ma kształt zbliżony do owalu o średnicach nieprzekraczających 50 m, ale zajmuje dno najrozleglejszego wyrobiska ciągnącego się na długości około 400 m. Na stosunkowo stromych brzegach Błękitnego Jeziorka występuje dość gęsta roślinność w odróżnieniu od terenów położonych przy Purpurowym Jeziorku. Nazwa obiektu nawiązuje do koloru wody, która zawdzięcza swój kolor glonom rozwijającym sie w czystej, dobrze naświetlanej wodzie, stale dostarczanej przez potok Mienica.

Zbocze, na którym występuje jeziorko zbudowane jest głównie ze staropaleozoicznych amfibolitów (od wschodu) oraz ciągnących się długimi żyłami łupków serycytowo-chlorytowo-kwarcowe-albitowych, w których występuje piryt. Od połowy XVIII wieku w okruszcowanej strefie kontaktowej łupków zaczęto eksploatować piryty, z których uzyskiwano w hucie siarczan miedzi i żelaza, a wlatach 1852-1902 również kwas siarkowy. W 1793 roku uruchomiono kopalnię „Nowe Szczęście” (niem. Neues Gluck), w miejscu której znajduje się obecnie właśnie Błękitne Jeziorko. Z uwagi na powolne wyczerpywanie się złoża  oraz stosunkowo niewielką opłacalność wydobycia w roku 1902 podjęto decyzję o zamknięciu kopalni.