To imponujący wielkością, unikatowy już obecnie obiekt z zachowanym kompletem czynnych maszyn młynarskich z lat 30. XX w., ale o jeszcze starszej metryce. Zaprzestano w nim produkcji na skalę przemysłową, ale wciąż żyje – obecnie to obiekt o funkcjach turystycznej i edukacyjnej.

Zbudowany został w 1868 r. przez braci, Carla Sigismunda i Gottlieba Hilbertów z Bielawy, gdzie rodzina ta uruchomiła prawdopodobnie pierwszy na Śląsku parowy młyn zbożowy. Postanowiła przenieść produkcję do Dzierżoniowa, gdy doprowadzono do niego linię kolejową. Aż do końca II wojny światowej młyn prowadzony był przez tę jedną rodzinę.

W latach 30. XX w. Hilbertowie młyn zmodernizowali, m.in. zelektryfikowali i wyposażyli w nowsze maszyny, które zachowały się do dziś. Był to wtedy jeden z najnowocześniejszych i największych młynów zbożowych na Dolnym Śląsku, co daje pojęcie o wielkości produkcji rolnej w regionie. A także jak bardzo był od tej produkcji uzależniony byt wielu jego mieszkańców.

Przez sześć powojennych lat młyn użytkowała Armia Radziecka, dzięki czemu Rosjanie nie zdemontowali maszyn i nie wywieźli ich na Wschód, jak to na ogół czynili. Następnie prowadziły w nim działalność kolejne przedsiębiorstwa państwowe. Produkcji zaprzestano z końcem 2016 r. Młynem zaopiekowała się Fundacja Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska.

Zwiedzanie młyna, z powodu specyficznego charakteru miejsca, jest możliwe jedynie z przewodnikiem. W ofercie są m.in. edukacyjne lekcje muzealne, a w ich ramach np. paczkowanie kaszy manny i zabawa z mąką, więc dzieci mogą na własne oczy zobaczyć, jak wygląda proces produkcji. Na końcu zwiedzania, w pokoju młynarki, można odpocząć, napić się herbaty i kupić pamiątki.

Aktywnie

Dla zdrowia

Dziedzictwo

Na łonie natury

Galeria