Położenie

Torfowisko pod Zieleńcem leży w górach Bystrzyckich (na wysokości około 760 m n.p.m.) na europejskim dziale wodnym. Do Morza Bałtyckiego prowadzi swe wody Bystrzyca Dusznicka, a do Morza Północnego rzeka Dzika Orlica.

Rys historyczny

Urokliwość tego miejsca doceniono już w 1919 r., gdy utworzono (jeden z pierwszych w Niemczech) rezerwat przyrody o obszarze 85 ha. W okresie międzywojennym poszerzono go, budując przy okazji drewniane pomosty i wieże widokowe, a w 1954 r. rezerwat miał już 160 ha. Istnieją przypuszczenia, że torfowisko jest reliktem epoki lodowcowej, a jego wiek oszacowano na 7600 lat.

Współczesność

Zespół torfowisk składa się z trzech części: północnej, środkowej i południowej. Część północna ma postać wypiętrzonej kopuły i charakter torfowiska wysokiego. Środkowa jest torfowiskiem wysokim od strony zachodniej, a od wschodniej torfowiskiem przejściowym. Dwie pierwsze stanowią uroczysko Topielisko. Trzecia część kompleksu to Czarne Bagno – torfowisko przejściowe. Miąższość torfu przekracza miejscami 8 m. Podłoże torfowiska tworzą nieprzepuszczalne skały (margle i piaskowce usadowione na gnejsach), ukształtowanie terenu jest niemal poziome. Z okolic torfowiska wypływają źródliskowe potoki Dzikiej Orlicy. Przepływające przez rezerwat strumienie mają wodę zabarwioną na ciemnoczerwony kolor. Na kępach poprzedzielanych oczkami wodnymi rośnie bogata roślinność torfowiskowa.

Aktywnie

Dla zdrowia

Dziedzictwo

Na łonie natury

Galeria