fot. Lech_Darski / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)

Na znajdujący się w granicach ścisłego rezerwatu szczyt prowadzi dokładnie 665 kamiennych schodów, wykonanych na początku XIX w. przez ówczesnego sołtysa Karłowa, Franza Pabla (w podziękowaniu za zasługi dla rozwoju turystyki górskiej w Sudetach w jedną ze skał obok schroniska na Szczelińcu wmurowano upamiętniającą F. Pabla tablicę). Przejście krętym szlakiem z Karłowa na szczyt Szczelińca nie powinno zająć wiele więcej niż pół godziny, to bowiem wcale nie stosunkowo niewielka wysokość stanowi o jego atrakcyjności. Powód, dla którego Góry Stołowe uznawane są za jedno z najpiękniejszych miejsc w Sudetach, jest inny – pęknięcia i szczeliny, jakie powstały w masywie Szczelińca (Wielkiego i Małego) w trakcie wielowiekowych procesów erozji skał osadowych, tworzą tutaj niesamowite formacje skalne, wąwozy i labirynty. I tak nim dotrzemy na płaski wierzchołek góry, miniemy np. Niedźwiedzia, Ucho Igielne, Dzwoniący Kamień i Baranka – a to tylko pierwsze z wielu podobnych atrakcji. Dalej szlak prowadzi na Tron Liczyrzepy (zwany też niekiedy Fotelem Pradziada), najwyższy punkt na Szczelińcu, z którego rozciąga się niezwykły widok m.in. na Karkonosze i Góry Bystrzyckie. W pobliżu znajdują się kolejne zgrupowania skałek – Kaczęta, Małpolud czy Wielbłąd. By zejść ze szczytu, przejdziemy najpierw przez Diabelską Kuchnię, z której ścieżka poprowadzi nas wąską szczeliną do Piekła (najgłębszej rozpadliny w masywie). Czekają nas jeszcze platformy widokowe w południowo-wschodniej części wzniesienia (m.in. w Niebie) oraz następne skałki – Kołyska, Kwoka czy Koński Łeb. Spokojne i bezpieczne przejście szlaku trwa ok. 90 minut.