Artystka studiowała w Wyższej Szkole Sztuk Pięknych we Wrocławiu oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskała w Pracowni Plakatu prof. Henryka Tomaszewskiego i Pracowni Malarstwa prof. Teresy Pągowskiej. Obecnie jest profesorem w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie na Wydziale Architektury, gdzie wykłada rysunek i malarstwo. Uprawia grafikę, głównie w technice papieru czerpanego. Od wielu lat związana jest artystycznie i emocjonalnie z Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju, gdzie tworzy i wystawia swoje prace. 

Twórczość Marii Komorowskiej inspirowana jest naturą. Artystka dzieli się z widzem własną, głęboką fascynacją pniami ściętych drzew – pozostały po ścięciu drzewa pień jest powszechnie niezauważalnym, najczęściej przeszkadzającym przy drodze, szczątkowym obiektem, czasem już zmurszałym, wystającym lekko z gruntu, śladem przeszłości. Pięknego, dumnego mocą drzewa już nie ma, a o pozostały po nim fragment pnia, możemy się co najwyżej potknąć lub strudzeni marszem przysiądź na nim, by odpocząć.   

Artystka widzi w nich jednak coś więcej – na papierze kolekcjonuje obrazy odbijając na pniu czarnym pastelem krzyżujące się wypukłe i wklęsłe linie, by nabrały wyraźniejszej ekspresji, wcześniej nie dostrzeganej. Na pniu powstaje naturalna płaskorzeźba. Jej prace dokumentują ślady centrycznych kół, zapisujące poszczególne lata życia drzewa, na które nakładają się dramatyczne, szarpane ślady piły elektrycznej, która nieodwracalnie je powaliła. 

Wystawa dostępna do połowy lipca. 

Więcej informacji:  https://muzeumpapiernictwa.pl