Góry Suche tworzą początkowo na północ od drugiego grzbietu granicznego kilka innych wyraźnych grzbietów. Mają one do kilku kilometrów długości, a zbiegają się nie na zwornikowym szczycie, lecz raczej na przełęczy – Przełęcz Trzech Dolin (799 m npm.) – ważny węzeł szlaków, a zimą ośrodek narciarstwa zjazdowego i biegowego. Jest tu znane schronisko PTTK Andrzejówka. W tym rejonie znajdują się najwyższe szczyty: Waligóra (936 m npm , Suchawa (928 m npm), Włostowa (903 m npm) i Jeleniec (902 m npm). Te cztery przekraczają 900 m npm, jest jednak jeszcze kilkanaście szczytów o wysokości ponad 840 m npm. Wszystkie mają bardzo strome zbocza, a różnice wysokości dochodzą czasem aż do 300 m. Po polskiej stronie szczególnie duże wrażenie robi Stożek Wielki oglądany z Unisławia Śl., w części czeskiej Ruprechticky Špiżak (881 m npm) oglądany od płd.- zach. strony. Jednak te i inne szczyty są na ogół łagodne od drugiej strony. Są one zalesione, ale las na wielu wierzchołkach jest już bardzo rzadki i w efekcie mamy tu sporo dobrych punktów widokowych.

Najciekawsze atrakcje krajoznawcze też znajdują się właśnie w tej części Gór Suchych. W roku 1998 utworzono tu Park Krajobrazowy Sudetów Wałbrzyskich.

Góry Suche mają prawie 25 km długości. Do Czech należy tylko południowa strona grzbietu granicznego. Od rejonu Mieroszowa prowadzi początkowo na wsch., potem skręca na pd.- wsch. i staje się powoli coraz niższy. Między Głuszycą a Świerkami jego północnym stokiem prowadzi szosa łącząca Wałbrzych z Kłodzkiem. Granica opuszcza go pod koniec, tak że ostatni jego wierzchołek leży w całości w Polsce blisko ujścia rzeki Włodzicy do Ścinawki. Czesi nazywają ten grzbiet lub nawet całe Góry Suche Javożimi Horami. Prowadzi nim zielony szlak – dalsza część długiej trasy granicznej z Lubawki. Mniej więcej w połowie długości tego grzbietu jest dawne przejście graniczne (Głuszyca – Janoviżky) dla turystów pieszych. Na położonym stąd 2 km na płd. wsch. Leszczyńcu (736 m n.p.m.) stoi Trójpański Kamień dla oznaczenia zbiegu trzech granic historycznych: Śląska, Czech i Ziemi Kłodzkiej.

Nazwa Góry Suche mogłaby zostać zastosowana do całych Gór Kamiennych. Charakterystyczne jest bowiem dla tych gór ubóstwo wody. Są one zbudowane głównie z litych skał wulkanicznych. Wskutek bardzo małej sieci szczelin w obrębie budujących je skał jest bardzo niewielkie przesiąkanie wód w głąb górotworu. Prawie nie występują tutaj źródła potoków. Wierzchnia warstwa rumoszu skalnego i leżącej na nim gleby jest płytka i może zmagazynować niewiele wody. W efekcie spadające deszcze szybko spływają po bardzo stromych zboczach w dół. Doliny z potokami są wielka rzadkością, a większość krótkich dolin jest zupełnie sucha. Pojawiają się w nich okresowe cieki po większych opadach i w czasie wiosennych roztopów. Takie podłoże geologiczne sprzyja powstawaniu powodzi i negatywnie wpływa na szatę roślinną w okresach suszy.

Fot. Wikipedia, użytkownik: Petr Filippov CC BY-SA 3.0

Popularne miejsca:

Powiązane artykuły: