Dwór w Tąpadłach to rzadkość, bo ma średniowieczny rodowód, renesansową bryłę, barokowy kostium zewnętrzny i jakby tego było mało w wyniku kolejnej modernizacji – już w XX w. – otrzymał modernistyczne aplikacje świadczące o zainteresowaniach jego ówczesnego właściciela, Ericha Bohna. Z dworu uczynił on swą wizytówką przynależności do loży masońskiej. Do dziś w kluczach okiennych można oglądać godło różokrzyżowców i umowne znaki astronomiczne, a w elewacji zachodniej: tondo z inskrypcją: „ERICH BOHN 1919 + 1925 RENOV” i emblemat masoński. Obie daty odnoszą się do  przeprowadzonej renowacji zleconej przez Bohna.

W 1 poł. XX w. mistycyzm był popularny, wręcz modny. Bohna, który przebudował dwór w tym duchu, więc za „kosmitę” nie uznano.

Szczyt przypory w narożniki południowo-wschodnim dworu dostał „saski elektor” – tak określana jest pełnoplastyczna rzeźba przedstawiająca mężczyznę w kontrapoście, odzianego w zbroję i płaszcz. Mylne jest przekonanie, że pochodzi z okresu barokizacji dworu – znalazła się na jego fasadzie w czasie przebudowy dokonanej przez Bohna.

Dwór w Tąpadłach wzmiankowano po raz pierwszy w 1348 r. Zbudowany został prawdopodobnie przez sołtysów Tąpadeł, rodzinę Gans. W 1719 r. sołectwo kupił Jan Jerzy Hein i dwór rozbudował. Wieś należała do opactwa kanoników regularnych (błędnie określanych mianem augustianów) na wrocławskim Piasku. W 1810 r. to władztwo ustało – władze pruskie skasowały na Śląsku wszystkie klasztory kontemplacyjne. Dobra klasztorne, w tym Tąpadła, starą sołecką wieś, przejęło na własność państwo. W 1919 r. majątek w Tąpadłach kupił wspomniany wyżej Erich Bohn z Wrocławia. Przeprowadził stopniowo remont i przebudowę dworu oraz zabudowań dworskich.

Tekst i fot. Marek Perzyński

Na zdjęciu: dwór w Tąpadłach.

Literatura: Marek Stadnicki: Piękne, malownicze, urzekające… Informator do wystawy, Muzeum Dawnego Kupiectwa, Świdnica 2007, s. 31.

Podobne artykuły: